Родова еднаквост и дискриминација врз основа на полот

Овој водич дава увид во клучните принципи во врска со родовата еднаквост и дискриминацијата врз основа на пол, развиени од страна на Европскиот суд за човекови права. Во првиот дел, авторите прават висококвалитетна синтеза на праксата на Судот по прашањето на родовата еднаквост и дискриминацијата врз основа на полот. Синтезата е поделена на тематски делови, што ја вклучуваат и дискриминацијата врз основа на полот во однос на: родово заснованото насилство, почитувањето на приватниот и семејниот живот, вработувањето, Ромите, бегалците и барателите на азил. Водичот ги опфаќа родовите стереотипи во судските пресуди и дискриминацијата во текот на судските постапки. Водичот, исто така, ги допира и поврзаните основи на дискриминација, како што се попреченоста, сексуалната ориентација, етничката припадност и трансродовите права, но само доколку овие прашања се вкрстуваат со дискриминацијата на жените. Исто така, овој Водич вклучува преглед на влијанието на пандемијата Ковид-19 врз правата на жените во Западен Балкан. Вториот дел од овој Водич резимира неколку клучни случаи од судската пракса за родовата дискриминација.

Анализа на судската пракса за фемицид и обид за фемицид во Босна и Херцеговина (2017 – 2021)

Оваа публикација претставува сеопфатна анализа на правната рамка која го регулира кривичното дело убиство во Босна и Херцеговина и анализа на судската пракса која ја опфаќа правната квалификација на кривичните дела, феноменолошките карактеристики на извршените кривични дела, профилите на сторителот, профилите на жртвите, кривичните санкции, времетраењето на судските постапки, како и тоа како се постапува со барања за отштета во граѓанска постапка. Во вториот дел се избрани пет случаи на убиство, обид за убиство, тешко убиство и семејно насилство со убиство, кои, според мислењето на истражувачите, биле специфични за феноменот фемицид во однос на видот на кривичното дело, начинот на извршување, средствата за извршување, односот помеѓу жртвата и сторителот, присуството на родови предрасуди и стереотипи и родовата дискриминација. На крајот се сумирани клучните наоди и препораки.

Онлајн обука за родова еднаквост

AIRE Центарот подготви онлајн обука за родова еднаквост за професионалците во правосудството со поддршка на Владата на Обединетото Кралство. Онлајн обуката е достапна за судиите, обвинителите, полициските службеници, социјалните работници, студентите по право, медиумските професионалци и сите други заинтересирани поединци.

Обуката е достапна на сите јазици што се зборуваат во Западен Балкан. Повеќе за обуките можете да најдете во следниве летоци: Албанија, Босна и Херцеговина, Kosovo, Црна Гора, Северна Македонија, Србија и англиски.

Европска конвенција за човекови права (ЕКЧП)

Европската конвенција за човекови права (ЕКЧП; формално Конвенција за заштита на човековите права и основните слободи) е меѓународна конвенција за заштита на човековите права и политичките слободи во Европа. Конвенцијата беше отворена за потпишување во Рим на 4 ноември 1950 година и стапи во сила на 3 септември 1953 година. Тоа беше првиот инструмент што им даде ефект на одредени права наведени во Универзалната декларација за човекови права и нив ги направи обврзувачки.

Конвенција на Советот на Европа за спречување и борба против насилството врз жените и семејното насилство (Истанбулска конвенција)

Конвенцијата на Советот на Европа за спречување и борба против насилството врз жените и семејното насилство, попозната како Истанбулска конвенција, е договор за човекови права на Советот на Европа против насилството врз жените и семејното насилство кој стана отворен за потпишување на 11 мај 2011 година, во Истанбул, Турција. Конвенцијата има за цел спречување на насилството, заштита на жртвите и ставање крај на неказнивоста на сторителите.

Конвенција за елиминација на сите форми на дискриминација врз жените (ЦЕДАВ)

Конвенцијата за елиминација на сите форми на дискриминација против жените (ЦЕДАВ) е меѓународен договор усвоен во 1979 година од Генералното собрание на Обединетите нации. Тој се означува и како меѓународен закон за правата на жените, беше воведен на 3 септември 1981 година и е ратификуван од страна на 189 држави.